Balaguer, hoofdstad van het gewest La Noguera en met ongeveer 17.000 inwoners, is de tweede gemeente voor wat betreft inwonersaantal van de provincie. Noemenswaardig zijn de gotische Santa Maria kerk, het heiligdom van de Heilige Christus, het Sant Domènec convent en het oude klooster van Santa Maria de les Franqueses. Naast deze religieuze gebouwen, zijn ook het historische centrum, het emblematische marktplein, de resten van het Formós-kasteel, de gotische stadsmuren, het Noguera-museum (archeologie) en het curieuze Centrum van het goud van de Segre interessant. We kunnen deze bezienswaardigheden bezoeken omdat ze op onze route liggen en zo krijgen we een beter idee van Balaguer en haar geschiedenis voordat we de C-26 nemen. Deze leidt ons naar Alfarràs, terwijl we de Serra Llarga-bergwand volgen over een afstand van 26 kilometer aan redelijk rechte, maar goede weg.

Op dit deel van de route kom je ook langs Castelló de Farfanya (waarvan meest opvallend misschien de ruïnes van haar kasteel, een openbare bron in barokstijl en het prachtige gotische stenen altaar van de Santa Maria kerk zijn) en Algerri, een plaats met als voornaamste bezienswaardigheid de gotische Nostra Senyora de la Purificaciò kerk en de “trullets”, oude stenen constructies die vroeger gebruikt werden om druiven te fermenteren.

Alfarràs is een plaats van het gewest Segrià en ligt tegen de grens van La Noguera. Het ligt tussen de oevers van de Noguera Ribagorçana en de heuvels van de Sas en de Serra Llarga bergwand (Les Guixeres). Het is het dorp van ‘water, draad en perziken’ (verwijzend naar het water van het Pinyana-kanaal dat haar grond irrigeert, de typische perzik van Pinyana met de Q van kwaliteitszegel en de historische twijnfabriek die nu gesloten is). De oude meelmolen en resten van een middeleeuwse brug staan er nog. Op dit kruispunt nemen we de N-260, die ons in slechts 26 kilometer over een rechte en vlakke weg naar de hoofdstad van he gewest Lleida brengt.

Seròs is een kleine gemeente met landbouw en veeteelt, met 1.800 inwoners en behorend bij het gewest Segrià, bijna tegen de grens van Aragón. Op ongeveer 2 kilometer van het dorp ligt het trinitariaan-klooster van onze Lieve Vrouwe van de Engelen van Avinganya (12e tot 18e eeuw), zeer interessant en recent gerestaureerd door het Instituut van Studies van Lleida. We doorkruisen het dorp om de gewestelijke C-45 te nemen, een rechte en smalle weg, waarmee we opnieuw de Segre-rivier oversteken en de Utxesa-sierra doorkruisen, gedurende ongeveer 15 kilometer totdat we in Maials aankomen.

Maials is een kleine gemeente van Segrià, agrarisch en met nog geen 1.000 inwoners. Het herbergt een klein boerenmuseum. Vanaf hier volgen we ongeveer 12 kilometer de C-12 tot Torrebesses, waar we van weg veranderen en we de C-233 nemen die ons naar Les Borges Blanques leidt, in een typische droge omgeving van de vlakte van Lleida.

Les Borges Blanques, met ongeveer 6.000 inwoners, is de hoofdstad van het gewest Les Garrigues en van de zogenaamde Ruta del Aceite (Route van de (olijf)olie). Het ligt tussen de irrigatiekanalen van de Urgell en de hoogvlaktes van de centrale vlakte. In het dorp vinden we bezienswaardigheden  als de Terrall-laan, het plein van de constitutie, het paleis van de markies van Olivart, Espai Macià en het archeologisch museum. Les Borges Blanques beschikt over een uitstekend wegennet met onder andere de N-240 en de C-233, de zogenaamde ‘Nordeste’ snelweg en verschillende lokale wegen. Het is één van die lokale wegen, de L-200, welke ons in slechts 14 kilometer naar Mollerusa brengt, eind van onze route.